خولنجان درنزدیکی رودخانه زاینده رود واقع شده است ،محصولات خولنجان آب خور زاینده رود می باشد . بنابراین آب ازطریق مادی از دهانه رودخانه ازروستای دهنو گرفته می شود وبعداز گذز ازروستای اسماعیل ترخان (مزرا)به صحرای خولنجان مبی رسد .  قبل از یک پارچه سازی مزارع (20 سال پیش) دارای چند صحرا به نامهای مختلف بوده است که عبارتنداز 1- کارگان 2- میان جوب 3- آسکان 4- برزه بالا 5- جاخربزه 6- گودالا 7- برزه ریگی 8- پشت بند 9- باشگان 10- باقلداقال 11- ماسیاگی 12- شیبار 13- درب آسیاب 14- باغ عابد 15- گارماسه 16- گارزنگله

17- سه راه 18- صحراپائین ، صحراهای نامبرده ازطریق مادی خولنجان وچندحلقه چاه عمیق ونیمه عمیق که بنامهای چاههای (خاکی ، قنبر،باغ عابد،باغ بالا، بازارچه وچاه صحراپائین آبیاری می شد.

صحراهای دیگر مثل صحرای تقی آبادکه  گندم آن  بسیار مرغوب می باشد متعلق به حاج محمدحسین غضنفرپور وشرکاء بوده است

صحرای شریف آباد متعلق به حاج شیخ نوراله نجفی ........ صحرای نورآباد عمدتا متعلق به حاج مرتضی غضنفرپور خولنجانی فرزندحسن آقا کوچک واستادآقاجان ناطقی بوده است . که این سه صحرا ازطریق قنات آبیاری می شده است که هنوز آثاری ازقنات ها ی درحال تخریب وجود دارد. مادی خولنجان ازطریق طومارشیخ بهائی آب آن سهمیه بندی شده بود .

درجنوب شرقی خولنجان بیابانی وجود دارد بنام ( تنگ خولنجان ) که درگذشته خشک بوده ودرحال حاضر سرسبز ودارای محصولات کشاورزی می باشد. صحراهای نامبرده بجز صحراپائین ، شریف آباد ونورآباد همگی درغرب خولنجان هستند .

مادی بعدازگذشتن ازصحراها به روستا می رسید واز وسط روستا به سمت صحرای پائین حرکت می کرد وطراوت خاصی به روستا می بخشید

ازآبی که ازوسط روستامی گذشت جهت آبیاری درختانی که دراطراف این مادی  وجود داشت واحشام استفاده می شدتا به صحرای مربوطه جهت آبیاری محصولات می رسید.

در کنار این مادی یک درخت توت خیلی قدیمی جلوه خاصی به روستا می داد.

تاحدود35 سال پیش روستا دارای یک حمام بودکه این حمام درمرکز ده قرارداشت ودارای یک خزینه بود .آب ازچاه توسط فردی بادلو (دول )وطناب کشیده و به داخل خزینه ریخته می شد سوخت این حمام بوته بود که از(تنک خولنجان ) جمع آوری می شدوبعد مورد استفاده قرار می گرفت .برای گرم کردن آب حمام توسط شخصی بنام رضا باقری (رضا حمامی )انجام می شد. این حمام درنوبت ازساعت 6صبح تا6بعدازظهر زنانه که توسط زن حمامی اداره می شده است واز 6بعدازظهر تا6 صبح مردانه بوده است روستا دارای یک سلمانی بوده است که مردم جهت اصلاح سروصورت به اومراجعه می کرده اند بجز بزرگان روستاکه سلمانی موظف بودبه منازل آنان رفته ونسبت به اصلاح سروصورتشان اقدام کند.

باتوجه به اینکه مردم کشاورز بودند وازطریق کشاورزی امرار معاش می کردند مزد حمامی وسلمانی درهنگام برداشت محصول به صورت سالیانه پرداخت می شده است بعد ازاینکه آن حمام ازبین رفت وگذشت ایام دو حمام دیگر در دومحل روستا ساخته شد (محله بالا و شریف آباد یک باب که تامدتها بهمان صورت قبل اداره می شده )البته این حمام عمومی ودوش دار بوده .  محله پائین هم یک باب که تخریب شده است

هدایت آب ازطریق مادی توسط کدخدا ، مادی سالار و  آبمال به صحرا انجام می شده است . کدخدا ازطرف مالکین عمده انتخاب می شد . مادی سالار ازطرف کدخدا . مادی سالار آب را از دهانه رودخانه تا صحراهدایت می کرد وبرای هرصحرا یک نفرآب مال مشخص می شد که کارآبیاری وتقسیم آب  را درهرصحرا به عهده داشتند . وبرای هرکدام چاهها عمیق ویا نیمه عمیق یک نفر موتورچی گمارده می شد که مسولیت نگهداری ازموتور و خارج شدن آب ازدهانه لوله بعده اوبوده است.

ارسال کننده متن :حاج مجتبی غضنفرپور وتعدادی ازمردم محل ازطریق ایمیل   

دل نوشته: سیروس